وقتی خدا از پشت دستهایش را روی چشمانم گذاشت
از لای انگشتانش آنقدر محو تماشای دنیا شدم که
یادم رفت دستش راگذاشته تا نامش راصداکنم
فراموش کردم منتظر است تا نامش را صدا کنم...
زندگی یک پاداش است نه یک مکافات
فرصتی است کوتاه!
تا ببالی
بیابی
بدانی
بیندیشی
بفهمی
و زیبا بنگری...
و در نهایت در خاطره ها بمانی...
:
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.